Παρασκευή 29 Σεπτεμβρίου 2017

Εκδρομη Fondsbu 15.09.2017

Απο οταν ήρθα Νορβηγια ολοι μου έλεγαν πως πρεπει να επισκευθω τα βουνά της, πως ειναι φανταστηκα. Η Μερετε πολλες φορες μου εχει διηγηθει τις περιπετειες της στα βουνα, που εχει παει, που εχει περπατησει μονη ή με την παρέα της. Καημο το ειχα μια μερα να καταφέρω να παω κι εγω. Να ζησω αυτη την εμπειρια. Ήταν κατι σαν ονειρο, σαν στοχος που πρεπει να πραγματοποιηθει. Ξερω πως η Νορβηγια εχει απιστευτα τοπια, που μεχρι τωρα τα εχω δει μονο σε φωτογραφιες. Αλλα αλλο οι φωτογραφιες και αλλο το να το βλεπεις απο κοντα. Θα μου πεις τοσες φορες εχεις παει στη χυτα της Μερετες, κι εκει σε βουνο περπατησες. Αλλο αυτο, αυτο μου ειναι πολυ γνωριμο πια. Και χαμηλοτερο υψομετρο (κορυφη στα 1100μ). Δεν το θεωρεις και πολυ βουνο. Απο την αλλη βεβαια η Νορβηγια δεν εχει και πολυ ψηλα βουνα. Δεν ειναι και Αλπεις... Το ψηλοτερο της βουνο, το Galdhøpiggen, ειναι στα 2469μ. Ο Παρνασσος ειναι  πιο ψηλος. Και φυσικα εχουμε και τον Ολυμπο... νικαμε.

Τετάρτη 13 Σεπτεμβρίου 2017

Εκδρομη στη Χυτα Αυγουστος 2017



Εχω πολυ καιρο να γράψω. Το γράψιμο θέλει την δική του "ψυχολογία", να έχεις έμπνευση ή έστω κάτι να πεις, να περιγράψεις. Μετα από ενα μηνα διακοπές στην Ελλαδα για το καλοκαιρι, επέστρεψα στη δουλεια. Βασικά έπεσα που λένε με τα μουτρα, σε έναν τρελό ρυθμό. Απο τους 40 βαθμους επεστρεψα στους 20 με το ζόρι, σε εναν εντελώς άστατο καιρό την μια ήλιο την αλλη συννεφια και η βροχή να ειναι το κερασάκι στην τούρτα. Οταν είχε ήλιο ψηνώσουν και λιγο να εσκαγε το συννεφο κρυωνες. Το σοκ της αλλαγης μου χάρησε ενα ωραιοτατο  κρυολογημα που εκανε καιρό να περάσει, συν η πολλή καθημερινή δουλειά, το αποτέλεσμα? Σημάδια υπερκόπωσης. Το σώμα μου βάρεσε κοκκινο συναγερμό. Πηρα μια μερα άδεια, δηλωσα άρρωστη στη δουλειά και την πέρασα ξάπλα στον καναπε ή στο κρεβατι. Εναλλαξ.

Τετάρτη 29 Μαρτίου 2017

Hyttatur - ski on the mountain Mars 2017



Ειμαι παρα πολυ τυχερη (απο ολες τις απόψεις) που εχω γνωρισει και ειναι κομματι της  ζωης μου αυτον τον ανθρωπο που λέγεται Μερέτε, τη σπιτονοικοκυρά μου. Δεν θα κατσω να αναλυσω τους λόγους, μιας και δεν ειναι αυτος ο τιτλος του σημερινου μου μπλογκ.
Εχω μέχρις στιγμης την τυχη να επισκεφτω το εξοχικό της σε διάφορες εποχες του χρονου. Ειναι ενα μερος που το λατρευω και θελω παρα πολυ να βρίσκομαι οποτε μου δινεται αυτη η ευκαιρία. Και οποτε μου το ανακοινωνει εγω πετάω απο τη χαρα φυσικα φυσικα. Εχω παει καλοκαιρι, εχω παει φθινοπωρο, εχω παει αρχες του χειμωνα με χιονια οπου δυστυχως δεν καναμε σκι αλλα πεζοπορία με χιονορακέτες, εχω πάει και ανοιξη. Ήθελα παρα πολυ ομως να δοκιμασω να κανω σκι.

Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2017

Εκδρομη στην Hytta Ιανουαριος 2017



          Παει καιρος που εχω να γράψω και λόγω μη ελευθερου χρονου δεν εχω γραψει για την εκδρομη στο εξοχικο της Μερετες πριν μερικες εβδομάδες. Παλι στο αγαπημένο μου μέρος, πρωτη φορα χειμωνα με χιονια, αλλα δυστυχως για αλλη μια φορα δεν εκανα σκι. Ο Τζον δεν ειχε ορεξη να ερθει, οποτε πηγαμε γυναικοπαρέα. Εγω η Μερετε και η Ελς, η αλλη κοπέλα που νοικιάζει το απο πανω διαμέρισμα. Επειδή η κοπέλα δεν κανει σκι δεν καναμε ουτε εμεις. Κι επειδη θα ειχε χιονι η πεζοπορια θα γινοταν με χιονορακέτες.

Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2016

Παει ο παλιος ο χρόνος

Λιγο έμεινε και το 2016 θα παραχωρήσει τη θεση του στο 2017. Αλλος ενας χειμώνας γιαλαντζι.
Ενω ξεκινησε καλά, με πρωτα χιονια την πρωτη εβδομαδα του Νοεμβριου (μεχρι και σκι εκανα) μετά τίποτα...  οτι υγρο στοιχειο επεφτε ήταν σε μορφη βροχής και ψιλόβροχου. Σε συνδιασμο με αρνητικες θερμοκρασιες = πάγος. Εζησα και την κατασταση blue ice. Παντου.... μια λεπτη στρωση νερου στο δρομο και στα πεζοδρομια αλλα σε παγο. Περπατουσες και γλιστρουσες. Πολλα τροχαια ατυχηματα στο δρομο με καραμπολες.... Τα χειμερινα λαστιχα στον μπλε παγο δεν πιανουν. Θελεις λαστιχα με καρφια (για τα αμαξια), αλλα στο Οσλο απαγορευονται εκτος και αν πληρωνεις καθε μερα ενα ποσο για τη χρηση τους.  Ευτυχως δεν ισχυει το ιδιο για τα ποδηλατα. Ποιο ασφαλης αισθανομουν με το ποδήλατο απο το να περπατησω μεχρι το σουπερ μαρκετ. Ακομα και στην αυλη που εχει χαλικι αντι για τσιμεντο/ασφαλτο υπηρχε παγος. Παγωμενα χαλικια. Δεν φαινοταν ο παγος αλλα υπηρχε. Και ειναι και κατηφορικα, μεχρι να φτασω στο πεζοδρομιο (που και αυτο γλιστραγε) εκανα τσουληθρα.
Απο δραστηριοτητες ο Δεκεμβρης ήταν ολιγον βαρετος. Περα απο το ποδηλατο εκανα μερικες πεζοποριες. Αυτα μονο. Αλλά ειχε ενδιαφέρον στο θεμα νυχτερινης διασκέδασης. Πρωτάκουστο ε?

Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2016

Οι περιπέτειες της Αφροδίτης συνεχίζονται....

Λενε "αυτα που κοροϊδεύεις τα λούζεσαι" και "ποτέ μη λες ποτέ γιατι θα ερθει η ωρα που θα το κανεις", Πόσο δίκιο εχουν. Ποσο σοφά λόγια... και ναι μέχρι τώρα οτι εχω κοροϊδέψει το εχω λουστεί και το διασκεδάζω.

Πρωτο παραδειγμα:  Οταν εκανα σνοουμπορντ στο Badgastein "κορόιδευα" αυτους που κάνουν σκι αντοχης. Ελεγα μα γιατι ταλαιπωρουν τον εαυτο τους να ανεβουν με τα ποδια την πλαγια ενω μπορουν να παρουν τα λιφτ? Πφφφ κοροιδα... ετσι ελεγα. Μεχρι που το δοκιμασα και τώρα εχω γινει τόσο φανατική που παράτησα το σνοουμπορντ...

Δευτερο παράδειγμα και πρόσφατο: Οσα χρονια ειμαι εδω βλέπω τους τρελους Νορβηγους να κανουν ποδήλατο βρέξει χνιονίσει. Ακομα και με χιονοθυελα, ακομα και στους -20 βαθμους. Τρελους τους ανεβαζα τρελους τους κατεβαζα....  Εγω να κανω ποδήλατο χειμώνα; Πφφ ποτέ.... κρύωνα και μονο με τη σκέψη. Μέχρι που.... Μεχρι που αποφάσισα να πηγαινω στη δουλεια με το ποδήλατο. Το συνήθισα τόσο πολυ που και μονο η σκεψη του να παω στη δουλεια με τη συγκοινωνία μου προκαλει απιστευτη βαρεμάρα και υπνηλία. Ο χειμωνας ομως ήρθε λιγο πρόωρα φέτος... 5 Νοεμβριου έπεσε το πρωτο χιόνι. Φυσικα το ΣΚ πηγα για σκι και το ευχαριστήθηκα. Αλλά το θεμα μας τωρα ειναι το ποδήλατο. Επρεπε να εφοδιαστω με χιονολαστιχα με καρφιά γιατι εδω το χιονι γινεται πάγος.

Διαβασα οτι αρθρο υπηρχε στο διαδυκτιο σχετικα με χειμερινη ενδυμασία και για τα λάστιχα. Οσον αφορα τον ρουχισμο ακολουθείται ο κανονας των 3 στρωματων. Ισοθερμικό μαλλινο πανω κατω, φλις ή κατι σε μαλλινο  και ενα soft shell τζακετ. Γαντια, σκουφο, μπουφ ή μπαλακλαβα και μαλλινες καλτσες.  Ειχα ενδοιασμούς για το σοφτ σελ νομιζα πως ειναι κομματακι λεπτό (είμαι και κρυουλιαρα). Αλλά προς έκπληξη μου με κραταει. Πιο πολυ κρύωσα οταν πηγα σουπερμαρκετ να ψωνίσω παρα με το ποδήλατο. Μεχρι στιγμης οι θερμοκρασιες που εχω παίξει ειναι απο 5 βαθμους εως -7. Απλά τωρα στους -7 κανω την υπερβολη των 2 ισοθερμικων πιο πολυ για ψυχολογικους λόγους. Οσων αφορα τα λαστιχα...μπορω να πω  το να κανεις ποδήλατο πανω σε καθαρο πάγο ειναι challenging. Παω αργα και αποφευγω το δυνατο φρεναρισμα κι ας εχω τα καρφια. Πανω στον παγο ακομα και αυτα δεν πιανουν. Πανω σε πακτωμενο χιονι ειναι μια χαρά. Τα δυσκολα και επικίνδυνα απο οτι εχω διαβασει ειναι οταν πεσει φρεσκο χιονι  και απο κατω εχεις το στρωμα του παγου.  Καλομελετα κι ερχεται.  Εκει χανεται ο ελεγχος δεν μπα να εχεις και προκες απο κατω.

Το διασκεδαζω ομως. Ευχαριστιέμαι την ωρα που παω και γυριζω απο τη δουλεια οσο τιποτα αλλο. Ξελαμπικαρει το μυαλο μου, ξεκουράζομαι και γεμίζω ενέργεια. Συν το οτι γυμνάζομαι ταυτόχρονα. Το να κανεις 20χλμ καθε μερα δεν ειναι και λιγο.

Ναι, εγινα κι εγω μια τρελη που συνεχιζει να κανει ποδήλατο τον χειμώνα και μετανιώνει που αργησε τοσο καιρο να μπει στο τρυπάκι. 

Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2016

Τα πρωτα χιονια

Τα προγνωστικά για το Παρασκευοσαββατοκυριακο έδειχναν χιονοπτωσεις. Περίμεναν περιπου 40 με 50 εκατοστα χιονι. Οι εφημεριδες με πανικόβλητα πρωτοσέλιδα "Σοκ θα χιονισει τις επομενες μερες"  "Προσοχη ερχεται χειμωνας"  ενημέρωναν τους πολιτες για το κακο που θα παθουν. Το δικο μου κακο ήταν οτι επρεπε να παρω χιονολαστιχα για το ποδηλατο. Ηταν κατι που υπολογιζα πως θα κανω τον Δεκέμβριο αλλα ο καιρος ειχε διαφορετικα σχεδια. Η αγορα εγινε την Πεμπτη αλλα η τοποθέτηση θα γινοταν το Σαββατο. Ρισκαρα και πηγα την Παρασκευη στη δουλεια με καλοκαιρινα λαστιχα. Η χιονοπτωση ξεκινησε το μεσημέρι και μεχρι να σχολασω ειχε στρωσει μια άχνη ζάχαρη. Δεν ηταν κατι το επικίνδυνο για το ποδηλατο. Τα καρφια θα χρειαστουν απο Δευτερα που το χιονι που εχει στρωσει στους δρομους και τα πεζοδρομια θα γινει παγος και ολα θα μετατραπουν σε ενα απιστευτο παγοδρομιο.
Ολο το βραδυ χιονιζε και το πρωι ξυπνήσαμε  στα ασπρα.

Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2016

Επιτέλους λιγο ήλιος





Τρεισήμισι εβδομάδες χωρίς ήλιο. Τρεισήμισι εβδομάδες μεσα στη συννεφιά, βροχη, ψιλόβροχο, μουντάδα. Ενας καταθλιπτικός καιρός.  Ξημέρωνε και ήταν σαν να ήταν νυχτα. Φέρτε τον ήλιο μας πίσω. Τι αλλο να κανεις παρά υπομονή; Υπομονη, θα περάσει που θα πάει;

Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2016

Φθινοπωρο 2016

Φθινόπωρο. Εχει μπει για τα καλα, μη σας πω οτι κοντευει να φυγει και να μπει ο χειμωνας. Στη γωνια βρισκεται. Ειδικα με τις θερμοκρασιες που μας κανει τις τελευταιες 2 εβδομαδες... 5 βαθμους υπο σκια στην κυριολεξια μιας και εχει χαθει ο ήλιος (εχει συννεφια και μουντο καιρό). Οχι ακομα δεν εχουμε μπει στην καταψυξη αλλα θα γίνει και αυτο. Αν κρινω απο περσι, πιστευω πως  το Νοεμβριο θα γινουμε πιγκουίνοι. Περσι θυμαμαι πως για 3 εβδομαδες ήμασταν μεταξυ -20 και -13 βαθμους αλλα χωρις χιονι. Οταν αρχισε να χιονιζει εγινε πιο υποφερτη η κατασταση απο αποψη θερμοκρασιας. 
Αλλα καταλαβαινεις πως φθινοπωριασε. Το βλεπεις απο τα δεντρα στο δρομο που κτρινιζουν και χανουν τα φύλλα τους,  αλλα και στο δάσος. Αυτη η εναλλαγή μεταξύ πρασινο κιτρινο πορτοκαλι αλλα και εντονο κοκκινο. Φανταστικα χρώματα. Για τους ρομαντικους, το τοπιο ειναι μαγευτικο. Για τους ζωγραφους, πηγη εμπνευσης. 

Αυτο το σαββατοκυριακο δεν ειχε κατι το ενδιαφέρον για εμενα. Δεν προβλεποταν κι ολας. Το προηγουμενο ειχα την τυχη να ξαναπαω στο εξοχικο της Μερετες. Περασα υπεροχα αλλα γυρισα με ενα τρελο κρυολογημα που ακομα με ταλαιπωρεί. Οποτε εχτες (Σαββατο) το προγραμμα ειχε μουχλιασμα στο σπιτι μπας και καταφερω να γινω καλα (που δεν το βλεπω). Σημερα ομως τρωγόμουν να κανω κατι. Δεν αντεχα δευτερη μερα απραξιας. Επρεπε κατι να κανω. Πετυχα την Μερετε η οποια θα πηγαινε με τον Τζον καποια μικρη βολτα αλλα αφου πρωτα μεταφερουνε μια μοτοσυκλετα σε ενα μερος οπου την αποθηκευει (με το αζημιωτο). Ο Τζον χρειαζοταν βοηθεια γιατι εχει παθει ζημια με τη μεση του. Πραγματικα τον λυπαμαι. Ουτε να δεσει παπουτσια δεν μπορει. Ετσι πηγα μαζι τους. Το μερος ηταν στα σύνορα με τη Σουηδια. Η βολτα ηταν μικρη, αλλα δεν βαριεσαι... αρκει που βγηκα απο το σπιτι και εκανα κατι περα απο το να σαπιζω στον καναπε. Και τράβηξα μια και μοναδικη φωτογραφια αλλα ειναι τοσο ομορφη. Σαν καρτ ποσταλ.



Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2016

Cycling to Hakadal and counting the lakes





Σημερα ειχα ρεπό. Απο την προηγουμενη εβδομαδα ειχα σχεδιασει στο μυαλο μου αυτη τη μερα να κανω μια μεγαλη βολτα με το ποδηλατο. Ειχα δει κι ολας στην προγνωση πως θα ειναι απο τις καλυτερες μερες το παρασκευοσαββατοκυριακου.  Ελα ομως που μετα απο μια κουραστικη εβδομάδα στη δουλεια το μονο που ηθελα ηταν να κοπροσκυλιασω στον καναπέ. Να μην κανω τιποτε. Απο την αλλη ομως αυτη η λυση θα ηταν ότι χειρότερο θα μπορουσα να κανω. Πιεσα τον εαυτο μου και βγηκα έξω. Ακομα και στη διαδρομη έλεγα να αλλαξω τον προορισμο σε κατι πιο κοντινο. Ξανα εβγαλα το μαστιγιο, οχι Αφροδιτη θα ολοκληρώσεις τον στοχο που εχεις βαλει. Ειναι κάτι φορες που υπάρχει η θέληση αλλά το σωμα δεν ακολουθει. Ευτυχως στην πορεια συνήλθα και την ειδα αλλιως. Παλι καλα. Ειχε και μια απιστευτη ηλιολουστη μέρα, θα ηταν κριμα εως και βλακεια να την ειχα χάσει. Ευτυχως επικράτησε η λογικη.